चोरडाँकाले असुरक्षित मधेसका गाउँघर

त्यो भन्दा एकदिन अगाडि मात्रै सोही ठाउँका सुजित सिंहलाई हतियारधारी डाँकाहरूको समूहले बन्दुक देखाई बन्धक बनाएर घरबाट सरसामानहरू लुटेर लग्यो। प्रहरी प्रशासनलाई यस विषयमा खबर गर्दा पनि कतैबाट कुनै सुनवाई वा अनुसन्धान भएन।

सोमबार राति महोत्तरीकै जलेश्वर नगरपालिका —७, बखरी भाटमा डाँकाहरूले स्थानीय ललन प्रसाद शर्माको घरमा कोठाको ताल्चा फुटाई सरसामान लुटे। घरमा कोही नभएको मौका छोपी घटना घटाइएको थियो। गाउँघरका अधिकांश युवाहरू पढाइलेखाइ र रोजगारीका लागि सहरमा बस्न थालेपछि गाउँहरूमा वृद्ध र महिलाहरूनै बढी बस्ने गरेका छन्। यस्तोमा डाँकाहरूलाई प्रतिकार गर्ने वा सुरक्षाको लागि बोल्नेहरू समेत घरमा नहुँदा आपराधिक गतिविधि सहजै हुने गरेको नेपाली कांग्रेस मधेस प्रदेश सदस्य कृष्णा सिंह बताउँछन्।

‘हतियारसहित नै आउने चोरडाँकाहरूको प्रतिकार गर्न युवाहरूको समूह पनि गाउँघरमा छैन, प्रहरी प्रशासनलाई शान्ति सुरक्षाबाट मतलबनै नभएको जस्तोदेखिन्छ। गाउँघरमा प्रतिदिन आपराधिक गतिवीधि भईराखेको छ र हामीले पटक–पटक प्रहरीलाई सुरक्षा गस्ती बढाउन आग्रह गरे पनि आश्वासन बाहेक केही पाएका छैनौं,’ कृष्णाले बताए।

भारतीय सीमाक्षेत्रसँग जोडिएका गाउँहरूमा आपराधिक गतिविधि गरेपछि अपराधीहरू भारततर्फ भाग्ने गरेको स्थानीयहरू बताउँछन्। यता, सीमा सुरक्षाको जिम्मेवारी बोकेर सीमा क्षेत्रमा तैनात सशस्त्र प्रहरी बलले पनि यस्ता घटनाहरू नियन्त्रण गर्न खासै पहल गरेको देखिँदैन। मधेस प्रदेश सशस्त्र प्रहरी प्रमुख डीआईजी दिपेन्द्र साह आफूहरूलाई यस्ता घटनाहरूको विषयमा वा गाउँघरमा हुने गरेको शंकास्पद गतिविधिका सन्दर्भमा सहि समयमा सूचना नै नआउने हुनाले शान्ति सूरक्षाको सवालमा सकेजति योगदान पुर्‍याउन नसकेको स्वीकार गर्छन्।

उनी भन्छन्, ‘हाम्रा बोर्डर आउट पोस्टहरू सीमामै अवस्थित भए पनि हामी जनतासँग धेरै घुलमिल हुन सकेका छैनौं। हाम्रो काम गर्ने प्रवृत्ति पनि अलि फरक भएर होला जनताले हामीसँग समन्वय खासै गर्दैनन्। जनता र सशस्त्र प्रहरी बीचको दूरी कम गर्न भर्खरै हामीले सीमावासीसँग कार्यक्रम पनि गर्‍यौं यदि हामीलाई सही समयमा सूचना प्राप्त भयो भने यस्ता आपराधिक गतिविधिहरूलाई सकेसम्म नियन्त्रण गर्न सकिन्छ।’